Logo Puma. Historia skaczącego kota

Każdy z nas posiada co najmniej jedną rzecz w swojej garderobie sygnowaną znakiem firmowym marki Puma. Ubrania z logiem „skaczącego kota” kojarzone są przede wszystkim ze sportem i nienaganną jakością. Jednak wielu wśród ich posiadaczy wie nie wiele o pomyśle, historii i ewolucji logo Pumy, które zna cały świat.

Puma. Historia siostry Adidasa

Początki przedsiębiorstwa, które było „matką” marki Puma sięgają początków lat 20 XX wieku. Wówczas dwaj bracia Rudolf i Adolf „Adi” Dasslerowie założyli „ Fabrykę Butów Braci Dassler” (oryginalna nazwa Gebrüder Dassler Schuhfabrik) w niemieckim mieście Herzogenuarach. Z początku produkowane w niej były buty dla Wehrmachtu. W 1936 roku „bracia” wyprodukowali także obuwie dla amerykańskiej i niemieckiej reprezentacji na igrzyska olimpijskie w Berlinie. Jednak w 1948 roku, uznając że interesy rodzinne mogą stać się „niewypałem”, podzielili przedsiębiorstwo. Rudolf swoją działalność kontynuował na początku pod nazwą „Ruda”, później zmienił na „Puma Schuhfabrik Rudolf Dassler”. Jego brat założył konkurencyjną i obecnie równie popularną markę Adidas (opisaną w artykule o logo Adidasa). Mimo różnic brandów, oba przedsiębiorstwa wciąż należą do rodziny marek sportowych.

Historia logo pumy

Jak było wspomniane wcześniej, „Puma” nie funkcjonowała jako nazwa marki od samego początku. Rudolf Dassler nazwał swoją firmę od pierwszych sylab imienia i nazwiska, wzorując się przykładem swojego brata – właściciela Adidasa. „Ruda” jednak okazała się nietrafioną nazwą, przez co szybko została zmieniona na wzbudzającą lepsze skojarzenia – „Pumę”. Wybór ten stał się strzałem w dziesiątkę, nie tylko przez to, że bezproblemowo przekładał się na wiele języków, ale także poprzez same skojarzenia. Puma to silne i szybkie zwierzę, aktywne w trakcie dnia i nocy. Potężna bestia, doskonały łowca który może skakać na ponad 6 metrów wysokości. Tego zwierzęcia nie mogło zabraknąć także w logo marki.

Na pierwszym logo Puma przedstawiona była jak przeskakuje przez literę „D”, nawiązującej do pierwszej litery nazwiska właściciela. Dodatkowo „bestia” oprawiona jest wielokątną ramką, w której zawarto imię, nazwisko założyciela oraz profil działalności firmy. Niektórzy twierdzą, że całość logo sprawia wrażenie „obrazu-klatki”, więzionej w swych „ramach” dzikie zwierzę.
W 1957 roku Rudolf wprowadził pierwszą metamorfozę logo. Mimo dodania czarnego tła w środku „ramki”, logo sprawiało wrażenie lżejszego, a to wszystko przez redukcje nadmiaru napisów w ramce. Sam logotyp miał grubsze, bezszeryfowe pismo bardziej przypominające współczesny napis.

W 1958 roku Puma stała się znakiem firmowym gamy obuwia tzw. „form-strip” ze stale poszerzającą się grupą kolorów – rozciągającą się po bokach od pięty do podeszwy, o specjalnie wyprofilowanym wnętrzu, idealnie stabilizującym stopę.

W 1960 roku Puma zapłaciła niemieckiemu sprinterowi – Arminowi Harremu za włożenie butów „pumy” w 100 metrowym sprincie. Przedtem o to samo poprosiło zawodnika przedsiębiorstwo Adidas, które jednak odmówił płacenia zawodnikowi, w związku czym Harry wybrał Pumę. Stało się to przełomem dla marki – Harry wygrał złoto w „pumach”. Sprinter na ceremonii wręczenia medalów ubrał także buty konkrecyjnego Adidasa, mając nadzieje że i on po sukcesie wypłaci mu pieniądze. Odniosło to odwrotny skutek, ponieważ Adi Dassler dożywotnio zablokował współpracę z ówczesnym mistrzem.
Puma natomiast dążyła do celu, poszukując cały czas nowych unikalnych, talentów. Kolejny kontrakt reklamowy podpisała z brazylijską legendą piłki nożnej – Pele. Od tego czasu marka sukcesywnie wprowadzała innowacje w sowich produktach, dotychczas współpracując z „najlepszymi”. Sukcesy te stały się doskonałym uzupełnieniem opowieści o „kocim drapieżniku”, który „skacze” po wymarzony cel. Było to także kolejnym impulsem, do zmiany logo które bardziej akcentować będzie moc zwierzęcia.
W 1967 roku marka zdobyła rewelacyjne wyniki w sektorze ubrań sportowych i poszerzyła swoją ofertę w zakresie odzieży casualowej i mainstreamowej. Logo marki od tego czasu zostało wierne zasadzie „mniej znaczy więcej”. Nowy znak firmowy pumy został stworzony przez norymberskiego rysownika Lutza Backesa. Był on przyjacielem syna Rudolfa, i choć na początku zaoferowano mu prowizje od każdego sprzedanego produktu opacznego nowym znakiem, on zdecydował się jedynie na zapłatę 600 marek plus parę butów i torbę sportową. Stworzył on „surowo-minimalistyczną” wersję loga, ukazującą kultowego kota. Projekt ten stał się na tyle skuteczny, że „skaczący kot” do dzisiaj jest znakiem rozpoznawczym marki. Gdyby przyjął prowizję zamiast jednorazowej płatności stałby się dzisiaj milionerem.

Rok 1968 był przełomem dla przedsiębiorstwa. Ubrania „pumy” były elementem garderoby towarzyszącej wielu sportowcom w trakcie zdobywania złotych medali. Marka sukcesywnie do dnia dzisiejszego podpisuje kontrakty z uznanymi sportowcami w koszykówce, lekkoatletyce, tenisie, a nawet światowej sławy celebrytami itp.

Od 1971 roku koci drapieżnik pojawia się na wszystkich produktach marki, często w towarzystwie logotypu Pumy. Przez lata zmieniał się nieznacznie. Zniknął zarys oka i pazurów, uwydatniając bardziej uszy. Czasami niektóre wersje produktu zmieniają kolorystykę logo.
Rudolf choć zmarł w 1974 roku, rzeczy sygnowane marką którą stworzył do dzisiaj są jednymi z najbardziej konkurencyjnych na rynku w branży sportowej. Logo Pumy to symbol, dzięki któremu marka „skoczyła” na szczyt rozpoznawalności nawet w najbardziej „drapieżnych” dyscyplinach sportowych.